Otto Glas (geboren Le Grand, 1946) is Mári’s pleegbroer. Zijn biologische moeder verzuimde voor hem te zorgen. Otto is, naar eigen zeggen, 'maatschappijkritisch'. Hij ziet het als zijn taak om Mári en zijn zussen (maar vooral zijn vrouw Ietje) weerbaarder ('minder naïef') te maken. Otto schrijft veel over zijn jeugd (waaraan hij zijn wereldwijsheid dankt), maatschappelijke ontwikkelingen, egoïsme, brandstofprijzen en, in het algemeen, over "het bedenkelijk(st)e zoogdier op twee poten, de mens".
